ஹீரோ பேனா

பள்ளியின் ஆரம்பகால வகுப்புகளில பலப்பக்குச்சி வச்சு எழுதப் படிச்சுகிட்டு, அப்புறம் பென்சில் வச்சு நோட்டுப் புத்தகத்துல எழுதும்போது  ரொம்ம்ம்ம்பப் பெருமையா இருக்கும். பென்சிலால எழுதும்போது, சிலேட்டு மாதிரி நாம எழுதுறது அழிஞ்சு போகாதுங்கிறதுதான் அதீத சந்தோஷமான விஷயமாயிருக்கும். அதுவுமில்லாம, நாம எழுதினதுல, கோணலா உள்ள எழுத்துக்களை மட்டும் அழிரப்பர் வச்சு அழிச்சுட்டு, திரும்பி அழகா எழுதிக்கலாம். இதுவே சிலேட்டு என்றால், ஒரு எழுத்தை அழிக்கும்போதோ அல்லது சும்மா இருக்கும்போதோ, கைபட்டு, அந்த ஏரியாவே அழிஞ்சுபோறது கடுப்பாருக்கும். அதுவும், பென்சிலை, கத்தி அல்லது கத்திரி வச்சு  ஊசியா சீவிட்டு எழுதினா, எழுத்தெல்லாம் பாக்க அச்சடிச்சா மாதிரி அழகா இருக்கும்.  எழுத்து நல்லா இல்லைன்னாலும் கூட நோட்டு ரொம்ப  நீட்டா இருக்கும்.

ஐந்தாம் வகுப்பில்தான் முதன்முதலில் பேனாவால் எழுதுவோம். பிரைமரி ஸ்கூலில் பேனாவால் எழுத ஆரம்பித்தவுடன் “சீனியர்” என்ற கெத்து வந்துவிடும்!! அப்பத்தான் கொஞ்சம் திருந்தி வர ஆரம்பித்திருக்கும் எழுத்தும், பேனாபிடித்து எழுத ஆரம்பித்த மிதப்பிலும், அனுபவமின்மையாலும் தந்தியடிக்க ஆரம்பிக்கும்.  அதுவும் ஃபௌண்டன் பேனாதான் உப்யோகிக்க வேண்டும். ஸ்கூலில், பால்பாயிண்டெல்லாம் கண்டாலே, கை முழியில் மரஸ்கேலை நட்டகுத்தர வைத்து அடி விழும்.  இங்க் தீர்ந்து போதல், ஒழுகுதல், நிப் பிளந்து போதல் என்று அவ்வப்போது பேனாவை ரிப்பேர் பார்க்கும் முயற்சியில் கையில், நோட்டில் இங்க் கறைகளுக்காக டீச்சரிடமும், உடைகளின் கறைக்காக அம்மாவிடமும் திட்டு வாங்க வேண்டியிருக்கும்.

எண்பதுகளின் ஆரம்பத்தில், ஹீரோ பேனா என்பது, பேனாபிடித்து எழுத ஆரம்பிக்கும் ஒவ்வொரு சிறாரின் கனவு!! இன்றைய இளைஞர்களின் கனவான பென்ஸ், லெக்ஸஸ், பி.எம்.டபிள்யூ. போல அன்று எங்களுக்கு!! இரண்டாம் முறையாக எழுதப் பழக ஆரம்பித்திருக்கும் எங்களுக்கு ஒரு ரூபாய் பேனா கிடைத்தாலே அதிகம். இதில் எங்கே ஹீரோ பேனாவுக்கு ஆசைப்படுவது? ஹீரோ பேனாவின் பெருமையே நுனி மட்டும் தெரியும் நிப்பும், கையில் படாமல் இங்க் ஊற்றும் வசதியும்தான். மற்ற லோக்கல் பேனாக்களில் மை அடைக்கக் கஷ்டப்படுவதுபோல இதில் படவேண்டாம்.

இந்தியப் பேனாக்களில், அதன் கழுத்தைத் திருகித் திறந்து, அதன் வயிற்றுப் பகுதியில் பிரில் இங்க் பாட்டிலைக் கவனமாகக் கவிழ்த்து மையை ஊற்ற வேண்டும். எவ்வளவு கவனமாக ஊற்றினாலும், அது நிரம்பி வழிந்தோடத்தான் செய்யும் அல்லது அலங்கி கீழே சிந்தும். அதற்கென்று கிடைக்கும் இங்க் ஃபில்லர்களையும் பயன்படுத்தலாம். அப்படியே கவனமாக ஊற்றி விட்டாலும், அதன் கழுத்தை மூடித் திருக்கும்போது பேனாவைக் கவிழ்த்து, இங்க் பாட்டிலின் நேரே பிடித்தால்தான் நிப்பின் வழி விழும் சொட்டுக்கள் கீழே சிந்தாமல் இருக்கும். இதையெல்லாம் எவ்வளவு கவனமாகக் கணக்குப் போட்டுத் துல்லியமாகச் செய்தாலும், எங்கயாவது சிந்தி, நோட்டில் மட்டுமல்லாமல் கையிலும் ஈஷும். அதைத் தன்னிச்சையாக உடையில் துடைக்க, உடையிலும் முத்திரை விழும். வீட்டிலும் அடி நிச்சயப்படும்!!

இதுவே பள்ளியில் வைத்து பேனாவில் இங்க் தீர்ந்துபோனால், அதோ கதிதான்!! யாரிடமாவது கெஞ்சிக் கேட்டு (இன்னைக்கும் நானும் இங்க் ஊத்தலைப்பா!!), கருணைப் பார்வை அருள்பவருக்கு நன்றி கூறி, இருவரின் பேனாக்களையும் திறந்து,  சர்வ ஜாக்கிரதையுடன், பிரார்த்தனை செய்துகொண்டே, இந்தப் பேனாவிலிருந்து அந்தப் பேனாவுக்கு இங்க் டிரான்ஸ்ஃபர் செய்வோம். (இப்பவெல்லாம் டிரான்ஸ்ஃபர் என்றால் அக்கவுண்ட் ட்ரான்ஸ்ஃபர்தான் நினைவுக்கு வருகிறது!!).


என் வாப்பா சவூதியில் இருந்து வரும்போதெல்லாம் ஒரு பாக்ஸ் ஹீரோ பேனா (12 பேனாக்கள்) வாங்கி வந்தாலும், அவை அதன் அதீத மதிப்பு, அந்தஸ்து காரணமாக உறவினர்களுக்கும், நண்பர்களுக்குமே விநியோகிக்கப்பட்டன. கொடுத்ததுபோக மிச்சம்மீதி இருக்கும் ஒன்றிரண்டு பேனாக்களும் அம்மாவின் கஸ்டடியில் வந்துவிடும். அவை அடுத்த முறை வாப்பா வரும்போது ஒருவேளை பேனாக்களின் எண்ணிக்கை குறைந்தால், சப்ளை-டிமாண்ட் காம்பன்சேஷனுக்கு உதவும்!!.  எவ்வளவு கெஞ்சினாலும்  ”இந்த வயசுலயே..... “ என்று ஆரம்பித்து சில ஆசிகள்தான் எனக்கெல்லாம் கிடைத்தன.ஆசைக்கு வேண்டுமெனில் வாப்பா அல்லது மாமாவின் பேனா எடுத்து எழுதிப் பர்த்துக் கொள்ளலாம், அவ்வளவுதான்.

ஏழாம் வகுப்பு இறுதியில்தான் ஒரு செகண்ட் ஹாண்ட் ஹீரோ பேனா எனக்கே எனக்கென்று கிடைத்தது!!

 (ஹீரோ பேனாவுடன் எனக்கேற்பட்ட சிறுவயது அனுபவம் ஒன்றை எழுத ஆரம்பித்தப்பொழுது, “product introduction"-ஏ இவ்வளவு நீண்டுவிட்டதால், சம்பவம் அடுத்தடுத்த பதிவுகளில் - யெஸ்,  நீங்க தப்பிக்கவே முடியாது!!)

	Tweet

Post Comment