இன்றைய கடைசி

டூரிங் தியேட்டரில் படம் கடைசி நாளுக்குத்தான் பயங்கர விளம்பரம் இருக்கும்; முதல் நாளை விட அதிகமாக!! அதுபோல, ஆஃபீஸில் கடைசி நாளும் ரொம்ப செண்டியாக இருக்கும். ஏதோ பிறந்த வீட்டை விட்டுப் போகும் பெண்ணைப் போல எல்லோரும் பார்ப்பார்கள். ‘ஹா,ஹா எதிரி ஒழிந்தாள்/ன்’ எனும் தம்பி/தங்கை போல ஆஃபீஸிலும் சிலர் இருப்பார்கள். சமீபத்தில்தான் அந்த அனுபவம் கிடைத்தது என்பதால், அனைவரும் பயன்பெறும் வகையில், பதிவர் ட்ரேட்மார்க் பத்து டிப்ஸ் எழுதி பதிவுலகில் என் இருப்பை இன்னமும் இறுக்கமாகப் பதிந்து கொள்கிறேன்.

1. வேலை மாறுவதற்கு குறைந்த பட்சம் ஒரு மாதம் நோட்டீஸ் என்பதால், ஹெச்.ஆர்.ல் ராஜினாமா லெட்டர் கொடுத்த கையோடு, அப்போவே உடன் பணிபுரிபவர்களிடம் விஷயத்தைச் சொல்லிவிடக்கூடாது. வேறு வேலையில் சேரப் போகிறீர்கள் என்றால், அதைக் குறித்து அதிகத் தகவல்கள் தெரிவிக்க வேண்டி வரும். சம்பளம் இதைவிட எவ்வளவு கூட, கார், மொபைல், ஏர்டிக்கட், இன்ஷ்யூரன்ஸ் உண்டா என்று தினம் ஒன்றாக, அதுவும் ஒவ்வொருவராகக் கேட்பதற்கு விளக்கம் சொல்லிக் கொண்டே இருப்பதற்குப் பதில் பிட் நோட்டீஸ் அடித்து விடலாம்!! அத்தோடு, புகைமண்டலம் அதிகமாகும் வாய்ப்பும் உண்டு.

2. முன்பே சொல்லிவிட்டால், முடித்துக் கொடுக்க வேண்டிய வேலைகளோடு, அவர்களின் பெண்டிங் வொர்க்கையும் சேர்த்து நம் தலையில் தள்ளிவிடுவார்கள். மெதுவாக, கடைசிப் பத்து நாட்களுக்கு முன் சொன்னால், இதிலிருந்து தப்பிப்பதோடு, மிச்ச நாட்களையும் விஸா மாத்தணும், மெடிக்கல் இருக்கு, வீடு தேடணும், ஃபேமிலியை ஊருக்கு அனுப்பணும் என்று சாக்குச் சொல்லித் தப்பித்துக் கொள்ளலாம்.

3. செட்டில்மெண்ட் லேட்டாகாமல் இருப்பதற்காக, ரிஸைன் பண்ணுவதற்கு முன்பே அக்கவுண்ட்ஸில் ஒருவரை சிநேகமாக்கிக் கொள்வது உசிதம். (அக்கவுண்ட்ஸில் இருப்பது ஃபிலிப்பைன்ஸ் நாட்டவராக இருந்தால் ஒரு பாக்ஸ் Doughnut அல்லது ஒரு பக்கெட் கே.எஃப்.ஸி. போதும். இந்தியராக இருந்தால், செலவு அதிகமாகும்!!).

4. நமக்குத் தேவையான ஃபைல்களை நம் கம்ப்யூட்டரிலிருந்து ஃப்ளாஷ் டிஸ்க்கில் காப்பி செய்து எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். முக்கியமாக, எழுத ஆரம்பித்து பாதியில் நிற்கும் பதிவுகள், டவுண்லோட் செய்த படங்கள், பாடல்கள்.

5. அடுத்துச் சேரப்போகும் வேலையில், கொஞ்ச நாளாவது வேலை செய்வதுபோல ஃபிலிம் காட்ட வேண்டியிருக்கும் என்பதால், கொஞ்ச நாளுக்குத் தேவையான பதிவுகளை முழுதும் எழுதி ரெடி செய்து கொள்ளவும்.

6. மறக்காமல், ப்ரவுஸரில் நம்முடைய புக்மார்க்குகள், ப்ரவுஸிங் ஹிஸ்டரி, சேமித்து வைத்திருந்த பாஸ்வேர்டுகள் எல்லாம் டெலீட் செய்துவிட வேண்டும். பின்னர் பாஸ்வேர்டுகளைக் கட்டாயம் மாற்றியும் விட வேண்டும். சக அலுவலரோ அல்லது நமக்குப் பதில் வருபவரோ, பதிவராகவும் இருந்து நம் ட்ராஃப்டில் உள்ள ஐடியாக்களைச் சுட்டாலும் பரவாயில்லை. நம் சாட் ஹிஸ்டரியைத் திறந்து பார்த்துவிட்டால்??

7. இனி அடுத்து, ஆஃபீஸிலிருந்து கொண்டு போக வேண்டிய பொருட்கள். நோ, நோ, அப்படி சீப்பாவெல்லாம் பாக்கக்கூடாது. இதெல்லாம் நமக்குத் தரப்படும் சீர்வரிசை மாதிரி, நம் உரிமை. இவ்வளவு நாள் வேலை பாத்ததுக்கு இதாவது மிச்சமாகட்டும்னோ அல்லது இந்த ஆஃபீஸோட ஞாபகார்த்தமாவோன்னு வச்சிக்கோங்களேன். அத்தோட, அடுத்த ஆஃபிஸில கொஞ்ச நாள் வாலைச் சுருட்டிகிட்டு இருக்கணுமே, அதுவரை வீட்டுக்குத் தேவையான ஸ்டேஷனரீஸ்க்கு என்ன செய்றதாம்? அதனால, மெதுவா நம்ம டேபிள்லருந்து, ஒவ்வொரு நாளும் ஒண்ணொண்னா எடுத்துட்டுப் போறதிலதான் நம்ம சாமர்த்தியமே இருக்கு. அழகான பென் ஸ்டாண்ட், நோட் பேட், அஃபிஷியல் யூ.எஸ்.பி., காலி டி.வி.டி.... இதுக்கெல்லாம் எல்லையே இல்லை. நம்ம ஆஃபீஸ்தானே?

இதுல ஒரே ஒரு ட்ராபேக் என்னன்னா, வீட்டுல குழந்தைங்க இருந்தாச் சமாளிக்கறதுதான். அதுவும் உங்க ஆஃபீஸுக்குக் குழந்தைகளை கூட்டிட்டுப் போயிருக்கீங்கன்னா, வீட்டுக்கு பொரு(ட்க)ளை எடுத்து வந்தவுடனே “அப்பா, இது உங்க ஆஃபிஸ்ல உள்ளதுல்லா?”ன்னு கேட்கக்கூடும். அதைப் போல இது வேற என்றோ, ஆஃபிஸுக்கே நாந்தான் வாங்கி வச்சேன் என்றோ சமாளித்தாலன்றி, விருந்தினர் வரும்போது, ”இதெல்லாம் எங்க அப்பா ஆஃபீஸ்ல தந்தா தெரியுமா?”வென்று கடை பரப்பும் அபாயம் உண்டு.

9. ரிஸஷனால் வேலை இழக்கிறீர்கள் என்றால், ஆஃபீஸ் பாய் முதற்கொண்டு பார்ப்பவர்களெல்லாம், “அந்த ஆஃபிஸ்ல ஒரு வேகன்ஸி இருக்காம்; இந்த ஆஃபீஸ்ல ரெண்டு இருக்காம்” என்று நடமாடும் ”அப்பாயிண்ட்மெண்ட்ஸ் பேஜஸ்” & தற்காலிக ரெக்ரூட்மண்ட் கன்ஸல்டண்டாக மாறி நம்மைத் தினமும் அங்கே அப்ளை செஞ்சியா, இங்கே செஞ்சியா என்று நச்சு செய்யும் வாய்ப்புண்டு. இதற்கு ஒரே வழி, எல்லோரிடமும் ஒரு செட் பயோடேட்டா கொடுத்து, எங்கெல்லாம் வேகன்ஸி இருக்கோ, அங்கே நீயே ஒரு காப்பி எடுத்துக் கொடுத்திடு என்று சொல்லி, கொடுத்தியா, கொடுத்தியா என்று நாம் அவர்களை நச்சரிக்க ஆரம்பிப்பதுதான்.

10. கடைசி நாளன்று, மறக்காமல், உருகி உருகி எல்லாருக்கும் ஒரு மெயில் அனுப்ப வேண்டும். அலுவலர்களுக்குத் தனியேவும், மேனேஜ்மெண்டுக்குத் தனியாகவும் எழுதுதல் நலம். “நீங்களில்லையென்றால்... உங்களால்தான்... இனி எப்போ... இந்தக் காலம் போல்...” இப்படிப் போக வேண்டும் கடிதம். அடுத்தடுத்த வேலைகளில் எம்ப்ளாயி ரெஃபரன்ஸ் தேவைப்படலாம் ஒருவேளை.  காதல் கடிதம் எழுதிய அனுபவம் இருந்தால் எளிதாக இருக்கும்.

11. கடைசி நாளுக்கு உங்களை ட்ரீட் கொடுக்கச் சொல்லும் முன், உங்களுக்கு மற்றவர்களை ட்ரீட் தர வைப்பதும் உங்கள் சமத்து. ஒரு ஐடியா: கடைலெல்லாம் எதுக்கு ஸார்? வீட்டில சொல்லி பிரியாணி செஞ்சு கொண்டு வர்றேன்னு சொன்னா, அவர்களே ட்ரீட் தந்துவிடுவார்கள்.

12. சிலர் மிகவும் பாசமாக, “இனி என்ன வேணும்னாலும் என்னைக் காண்டாக்ட் பண்ணு. எனக்கு நீயும் ஒரு சகோதரி/தரன்தான்” என்று பாசமழை பொழிவார்கள். உடனே, “சார், ஒரு தௌஸண்ட் ருபீஸ்/திர்ஹம் கடனாக் கிடைக்குமா? அடுத்தச் சம்பளம் வர்ற வரைக்கும் என்ன செய்றதுன்னு நினைச்சேன். எவ்ளோ நல்ல மனசு உங்களுக்கு?”னு நீங்களும் அந்த மழைக்குக் குடைபிடிக்கவும். திருப்பிக் கொடுக்கிற அவசரமோ, அவசியமோ இல்லாத கடனை ஏன் விடணும்?

 உங்க அனுபவங்களையும் சொல்லலாம்..
 
   

	Tweet

Post Comment