தொடர் புரட்சிகள்

புரட்சி.. புரட்சி.. எங்கே பார்த்தாலும் ஒரே புரட்சிமயமா இருக்கு!! முத முதல்ல, சூடான் நாட்டைப் பிரிக்கணும்னு ஆரம்பிச்சு அதுக்காக ஓட்டெடுப்பு நடத்தி, பிரிச்சேயாகணும்னு முடிவு பண்ணிட்டாய்ங்க. அடுத்து, எண்ணெய்க் கிணறுகளின் வருவாய் குறித்து ரெண்டு நாடுகளும் - வட, தென் சூடான்கள் - அடிச்சுக்காம இருக்கணும்.

அடுத்தது, துனீஷியா நாட்டுல, வேலையில்லாத் திண்டாட்டத்தால ஒரு இளைஞர் அரசு அலுவலகம் முன் தீக்குளிக்க, ஏற்கனவே பொருளாதார நெருக்கடியாலும், ஊழல்களாலும் வெறுத்துப் போயிருந்த அந்நாட்டு மக்கள் ஆரம்பிச்ச புரட்சி அந்த நாட்டுத் தலைவரை தப்பிச்சோம், பிழைச்சோம்னு நாட்டைவிட்டு ஓட வச்சுடுச்சு.

இப்ப, அந்தப் புரட்சி சூறாவளி கரைகடந்து, பக்கத்தில இருக்க எகிப்து நாட்டை  சுழட்டியடிச்சுகிட்டு இருக்குது. எகிப்து அதிபரின் வாரிசு (அடுத்த அதிபரா ஆகியிருக்க வேண்டியவர்) குடும்பத்தோட லண்டனுக்கு தப்பிச்சு ஓடிட்டார். 30 வருஷ அதிபர் முபாரக் ‘அஞ்சாநெஞ்சரா’ ஈடுகொடுத்து நிக்கிறார். எகிப்திலும் அதே பொருளாதார நெருக்கடியும், ஆட்சியாளர்களின் உறவினர்களின் ஊழல்கள், வேலையில்லாத் திண்டாட்டம்தான் பிரச்னை.

இன்னுமொரு அரேபிய நாடான ஏமனிலும் புரட்சியாளர்கள், 32 வருட ஆட்சியாளரான சாலேஹ்-விற்கு எதிராகத் தலைதூக்க ஆரம்பிக்க, கொஞ்சம் தட்டி வைக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். என்றாலும், அதுவும் நீறு பூத்த நெருப்பாகத்தான் இருக்கு. புரட்சியிலும் இன்னொரு புரட்சியா, ஏமனில் புரட்சிக்குத் தலைமை தாங்குவது “தவக்குல்” என்ற பெண்மணி!! (பெண்)குழந்தைத் திருமணங்கள் அதிகம் நடக்கிறதென்றும், தீவிரவாதிகளுக்குப் புகலிடம் என்றும் குற்றம் சாட்டப்படும் அரபு நாடான ஏமனில் இதுவே ஒரு பெரும்புரட்சியாகத் தெரிகிறது.


அந்த புரட்சி, இந்தப் புரட்சின்னு நாமெல்லாம் பள்ளிக் கூடத்துல வரலாறு பாடத்துல படிச்சுத்தாம் பார்த்திருக்கோம்.  நாம வாழுங்காலத்திலேயே பாக்கக் கொடுத்து வச்சிருக்கணும்!! என்ன ஒண்ணு, இந்த புரட்சிகள் எல்லாம் அந்தந்த நாட்டின் பிரச்னைகளுக்கு விடிவு தந்தால் சந்தோஷம்தான். காரணம், இந்த நாடுகளில் ஏற்கனவே சில தீவிரவாத குழுக்கள் செயல்பட்டு வந்தாலும், இந்த அதிபர்கள்தான் அவற்றைக் கடுமையாக அடக்கி வச்சிருக்காங்க. அப்புறம், வாணலிக்குத் தப்பி அடுப்பில விழுந்த கதையா ஆகிடக் கூடாதுங்கிறதுதான் நம்ம கவலை.

இந்த நாடுகளின் பொதுவான பிரச்னைகள் என்னன்னா, பொருளாதாரத் தேக்கமும், வேலையில்லாத் திண்டாட்டங்களும் என்றாலும், நீண்டகாலமாக ஆட்சிபுரியும் ஆட்சியாளர்கள் மற்றும் உறவினர்களின் ஊழல்களும், வாரிசு அரசியலும்தான் முக்கிய காரணங்கள். பாவம், இந்த ஆட்சியாளர்களுக்கு இலவசங்களின் மகிமையை யாரும் சொல்லவில்லை போல!!

எகிப்திலும் போராட்டங்கள் ஒரு வாரமா நடந்துகிட்டிருந்தாலும், இணையம், தொலைபேசி தொடர்புகள் துண்டிக்கப்பட்டு, செய்திகளுக்குக் கட்டுப்பாடு விதிக்கப்பட்டதால் அதிபரின் பிடி இறுக்கமாகத்தான் இருக்கிறது என்ற செய்திகள் ஒருபுறமும், இல்லையில்லை ராணுவமும் அவருக்கு எதிராக திரும்புகிறது என்ற செய்திகளும் வருகின்றன. என்ன நடக்கிறது பார்ப்போம். இதுக்கிடையில், சந்துல சிந்து பாடுன கதையா, ‘பிக் பாஸ்’ அமெரிக்காவும், புரட்சியாளர்களுக்குக் கருத்துச் சுதந்திரம் வேணும்னு தன் ஆதரவை மறைமுகமாத் தெரிவித்துள்ளது. ஆமை நுழைஞ்ச வீடுகூட உருப்பட்டுடும், அமெரிக்கா நுழைஞ்ச நாடு என்னாகும்னு, ஈராக் ஒண்ணே உதாரணம்!!

இந்தத் தொடர் புரட்சிகளைப் பார்த்து அரண்டு போயிருக்கும் நாடுகளில் ஒன்று சீனா!! அவசர அவசரமாக, தன் நாட்டு இணையத்தில் “எகிப்து ” என்ற வார்த்தையைத் தேடுயந்திரத்தில் பயன்படுத்தத் தடை விதித்திருக்கிறது.

புரட்சின்னதும், நம்ம நாட்டுல கம்யூனிஸமும், அப்புறம் கேரளாவும் கண்டிப்பா ஞாபகம் வரும்.  கேரளாவில கொஞ்ச நாள் முன்னாடி, கேரளாவில்  பிரபல வி-கார்ட் நிறுவனத்தின் தலைவர் கொச்சோஸஃப், தானே லோடுமேனாக மாறி, தன் நிறுவனத்திற்கு வந்த  வண்டியிலிருந்து சுமைகளை இறக்கினார்.  தமிழ்நாட்டிலதான் இலவசங்களாலும், நூறு நாள் திட்டத்தாலும் வேலைக்கு ஆட்கள் கிடைக்க மாட்டேங்குதுன்னா, அங்கே ஆட்கள் இருந்தாலும் வெளியிலிருந்து சிலர் தலையிட்டு செய்ய விடமாட்டேங்கிறாங்களாம். தொழிலாளர் பிரச்னைகள் தீராவிட்டால், வி-கார்ட் நிறுவனத்தை வேறு மாநிலத்திற்கு இடம் மாற்றப் போவதாகவும் சொல்லிருக்கார்.

தமிழநாட்டுல வீட்டு கட்டுமான வேலைகளுக்கு தினச்சம்பளம் 400 ரூபாயாம். உறவினர் ஒருத்தர், அமீரகம் வந்து இருவது வருஷங்களுக்குப் பிறகு, எல்லாக் குடும்பக் கடமைகளையும் முடிச்சுட்டு இப்பத்தான் இந்தியாவுல வீடு கட்ட முடிஞ்சிருக்கு. ஒரு வருசம்  முன்னாடி கட்ட ஆரம்பிச்சப்போ, 300 ரூபாயா இருந்தது, அப்புறம் 350 ஆகி, இதோ போன வாரம் பெட்ரோல் விலை கூடினதைக் காரணம் காட்டி(!!) 400 ஆக்கிட்டாங்க!! ”அட, அப்படின்னாலும் வேலைக்கு ஒழுங்கா வந்தாச் சர்தான்னு இருக்கு. ரெண்டு நா வந்தா, நாலு நாள் வரமாட்டேங்கிறாங்க. வேற எங்கயும் வேலைக்கும் போறமாதிரி தெரியலை. எப்படித்தான் அவங்களுக்குக் கட்டுப்படியாகுதோ”ன்னு புலம்புறார் அவர்.

இன்னொரு உறவினரின் வீட்டில் பராமரிப்பு வேலை நடக்கிறது. அங்கேயும் இதே கதைதான். வீட்டுத் தலைவி சொல்கிறார், “காலையில  9 மணிக்கு இங்கே வந்ததுக்கப்புறம் காலைச் சாப்பாடுக்கொரு முக்கா மணிநேரம். 11 மணிக்கு டீ டைம் அரைமணி நேரம். அப்புறம் லஞ்சுக்கு ஒரு மணிநேரம். 3 மணிக்கு டீ குடிக்கப் போனா, முக்கா மணி நேரம். அப்புறம், அஞ்சு மணிக்கே எல்லாத்தையும் ஏறக்கட்ட ஆரம்பிச்சிடுறாங்க. இப்பம்லாம் டீ குடிக்க வெளிய போவேணாமுன்னு சொல்லி, நானே வீட்டுல ரெண்டு வேளை டீ போட்டுக் கொடுத்துடுறேன். ஒரு மணிநேரம் கூடக் கிடைக்குமே? மொத்தத்துல ஒரு நாள்ல ஆறு மணிநேரம் வேலை பாத்தாங்கன்னா அதிகம். ஒரு வார்த்தைச் சொல்லிட்டோம்னா  அவ்ளோதான், அப்புறம் வேலைக்கு வரமாட்டாங்க. வேற ஆட்களைத் தேடிக் கண்டுபிடிக்க மின்ன பெரும்பாடு. வர்றவங்களும் நம்பிக்கையான ஆளா இருக்கணுமேயின்னு பயம். அதனால, என்னைய வாயத் தொறக்கக்கூடாதுன்னு எங்கூட்டுக்காரர் சொல்லிருக்கார். ஒவ்வொரு நாளும் கூலி கொடுக்கும்போது வயிறு எரியத்தான் செய்யுது. எங்கூட்டுக்காரருக்கென்ன கவுர்மெண்டு வேலையா இல்லை துபாய் காசா?” அவ்வ்வ்வ்... துபாய்ல மட்டும் மரத்துலயா காய்க்குது காசு?

இதன் விளைவுதானோ, பெரும் கட்டிடங்களின் பணிகளில் பீஹாரிகளும், நேப்பாளிகளும், வடகிழக்கு மாநிலத்தவர்களும் தமிழகத்தில் பெருமளவில் காணப்படுகிறார்கள்? இப்படியே போனால், இங்கும் வெளிமாநிலத்தவர்களை வேலைக்குக் கூட்டி வரக்கூடாதென்று தாக்கரே-பாணி புரட்சி  வெடித்தாலும் ஆச்சர்யமில்லை.

கேரளத்துக்கதையொன்று: வறுமையில் வாடும் வயதான அம்மா, தன்னைக் கவனிக்காத மகனிடம், “மகனே! உன்னை எப்படியெல்லாம் வளர்த்தேன்? சுடுசோற்றை உனக்குத் தந்துவிட்டு, வெறும் கஞ்சியை நான் குடித்தேனே!” என்று சொல்ல,  மகனோ, “சத்துக்கள் நிறைந்த கஞ்சியை நீ குடித்துவிட்டு, சோறெனும் சக்கையைத்தானே நீயெனக்குத் தந்தாய்?” என்றானாம்.

  

	Tweet

Post Comment