பூவோடு சேர்ந்த நார்...

எங்க வீட்டுல அன்னிக்கு மட்டன் குழம்பு. ( யார்றா இவ, இவளை எழுதவிட்டதே தப்பாப்போச்சு. என்ன எழுதன்னு தெரியாம, இன்னிக்கு மட்டன், நேத்திக்கு சிக்கன், நாளைக்கு மீனுன்னு எழுதிகிட்டு...ன்னு அலம்பல் பண்ணறவங்களுக்கு: மேலே, ஐ மீன், கீழே மீதியயும் படிச்சுட்டுச் சொல்லுங்க.)

எங்க வீட்ல மட்டன் குழம்புன்னா, அன்னிக்கு ஸ்பெஷல் சமையல்னுதான் அர்த்தம். ஏன்னா, மட்டன்லாம் அடிக்கடி வைக்கிறது கிடையாது. எனக்குச் சமைக்கத் தெரியாததுதான் இதுக்குக் காரணம்னு நினைப்பீங்க. ஒரு விஷயம் தெரியுமா, நான் -வெஜ்ஜை எப்படி சமைச்சாலும் டேஸ்டாத்தான் இருக்கும். வெஜ் சமைக்கறதுக்குத்தான் கொஞ்சம் தெறம வேணும்! பேக் டூ பாயிண்ட், எங்க வீட்டில மட்டன் அடிக்கடி வைக்கிறதில்லை. எல்லாம் இந்த டயட் பிரச்னையாலத்தான்.

ஆக்சுவலி,  குழப்பம் மட்டன்ல இல்லை. ஹலால் முறையில வெட்டப்படுவதால், அதிலிருக்கும் இரத்தம் நீக்கப்பட்டுவிடுகிறது.  மட்டனில் இருக்கும் கொழுப்பையும் நாம் சுத்தம் செய்யும்போது நீக்கிவிடுகிறோம். அதனால, நாம சமைக்கிற முறையிலத்தான் தவறு இருக்குன்னு நான் நினைக்கிறேன். ப்யூர் வெஜிட்டேரியன்களுக்கே பிபி, சுகர், கொலஸ்ட்ரால், ஹார்ட் ப்ராப்ளம்ஸ்னு வர்றதுக்கும் இதுவும் ஒரு காரணம்.  (தென்)இந்தியச் சமையல்ல பாத்தீங்கன்னா, எண்ணெய், நெய், வெண்ணெய், தேங்காய், முந்திரி போன்றவற்றின் ஆதிக்கம் அதிகம். அதுவும் என்ன மாதிரி ஆட்கள் தைரியமா சமைக்கவும் செய்றோம்னா, அது இதைல்லாம் நம்பித்தானே? அதோட, வழக்கமா ‘லிமிடட் மீல்ஸ்’ சாப்பிடுறவங்களும், மட்டன்னா ’ஃபுல் மீல்ஸ்’ அடிச்சுடுறாங்களா, அதுவேற எக்ஸ்ட்ரா ப்ராப்ளம் ஆகிடுது!!

அதனால, விருந்தாளிங்க வந்தா மட்டும்தான் மட்டன் வாங்குறது. அப்பவும் எண்ணிப் பாத்து, கரெக்டா தேவைக்கு எண்ணி எண்ணிதான் வாங்குவேன். ஆனாலும், சிக்கனம் பாக்கிற நம்ம கை சும்மா இருக்குமா, அதுல ரெண்டுமூணு  எலும்பை உருவி ஃப்ரீசர்ல வச்சுகிட்டா, இன்னொரு நாள் மட்டன் குழம்புக்கும் ஆச்சு, வீட்ல (பெரீய்ய) குழந்தை(ங்களு)க்கும் சந்தோஷம்!! ஒரே கல்லுல...

கல்யாணம் ஆன புதுசுல, என் மாமியார் வீட்டுச் சமையலைப் பாத்து எனக்கு ஒரே ஆச்சர்யம். ரொம்பவே டேஸ்டா இருக்கும். நானும் சமையல்கட்டு போயே ஆக வேண்டிய நிலையில, எப்படி சமைக்கிறாங்கன்னு பாத்தப்போதான் புரிஞ்சுது, ஏன் இவ்ளோ டேஸ்ட் வருதுன்னு!! தேங்காய், தேங்காய் எண்ணெய் ரெண்டும் கணக்கு வழக்கிலாம சேருது சமையல்ல. பொறியல் வச்சிருப்பாங்க, நானும் ’தேங்காய் பொறியல்’னு நினைச்சு சாப்பிடுவேன். பாத்தா, நடுவுல அங்கங்க ரெண்டுமூணு பீன்ஸ் அல்லது கேரட் தென்படும். எங்க வீட்ல பீன்ஸைப் பொறியல் வச்சு, அதில தேங்காய் தூவுவோம். இங்க தேங்காயப் பொறியல் செஞ்சு, அதுல பீன்ஸ் தூவிருக்காங்களேன்னு அப்பாவியா நினச்சுகிட்டு மாமியார்கிட்ட கேட்டா, அது பீன்ஸ் பொறியலேதானாம்!!

இப்படியே போனப்போதான் இறைவன் கணக்கு புரிஞ்சுது!! நல்லா சமைச்சுப் போடுற என் மாமியாரோட மகனுக்கு ஏன் ஆண்டவன் சமைக்கத் தெரியாத என்னை மனைவியாக்கினான்? அம்மாவைப் போலவே மனைவியும் நல்ல ருசியா, விதவிதமாச் சமைச்சுப் போட்டுகிட்டிருந்தா உடம்பு என்னத்துக்காகும்? இப்பத்தான் கணக்கு டேலியாகுது பாருங்க!! இத நான் அடிக்கடி எங்கூட்டுக்காரர்கிட்ட சொல்லிச் சொல்லிச் சந்தோஷப்பட்டுக்குவேன்: “பாருங்க, நீங்க எம்பூட்டு நல்லவரா இருக்கப் போய், உங்களுக்கு ரொம்ப நல்ல மனைவியா நான் வாய்ச்ச்சிருக்கேன்?” கரெக்ட்தானே?

அதான், அத அப்படியே மெயிண்டெய்ன் பண்ண ஆரம்பிச்சேன்.   எப்படின்னா, சமையல் கத்துகிட்டாத்தானே சமைக்கணும். அதனால, ரொம்ப கத்துகிடாம, ஏதோ தேவைக்கு - பசிக்குச் சாப்பிட்டுக்கிற மாதிரி - கொஞ்சமா சமைக்கக் கத்துகிட்டேன். (என்ன சத்தம்னு கேக்கிறீங்களா, அது இந்த ரங்க்ஸ்தான் “ஆமா, இன்னும் கையை வெட்டாம காய் நறுக்கவே கத்துக்கலன்னு சும்மா ஜோக் (நறநற....) அடிக்கிறார்...)

சரி, அப்படியே அந்த “டார்டாய்ஸ்” கொசுவத்தியக் கீழவச்சிட்டு, (பத்திரம், இனியும் தேவைப்படும்), “ஆல் அவுட்”டைக் கையில் எடுத்துக்கோங்க. அதாவது, ஃப்ளாஷ்பேக் முடிஞ்சுது, நிகழ்காலத்துக்கு வாங்கன்னு சொல்றேன். என்ன சொல்றீங்க? பவர்கட்டால, ’ஆல் அவுட்’ நிஜமாவே அவுட் ஆனதால, இப்பவும் ‘டார்டாய்ஸ்’தானா? அய்யோ பாவம்!!

மட்டன் குழம்பு வச்சு, (எண்ணெயில்லாத) சப்பாத்தி சாப்பிட்டுகிட்டிருந்த ரங்ஸ், இருந்தாப்ல  ”உங்க வீட்ல முன்னாடி மாட்டுப் பண்ணை வச்சிருந்தீங்களோ?”ன்னு கேக்கவும் எனக்கு அப்பிடியே ஜிவ்வுனு இருந்துச்சு. ஏன்னு கேப்பீங்களே? மறுபடி அந்த டார்டாய்ஸ், சரி, சரி..

நீங்க சில படங்கள்ல பாத்திருப்பீங்க, பட்டணத்துல பிறந்து, வளர்ந்த கதாநாயகியைக் கிராமத்துல பண்ணையார் வீட்டுல கட்டிக் கொடுப்பாய்ங்க. அந்தப் பொண்ணு, இலையில சாப்பிட ஸ்பூன், ஃபோர்க் கேட்கும்.
கல்யாணம் ஆகி வரும்போது என் நிலைமையும் அப்படித்தான் - ஆனா, தலைகீழா!! நான் கிராமம், கட்டுனது பட்டணத்துக்காரரை. (நோ, நோ, ஐயம் நாட் லைக் அருக்காணி!! ஐயம் எ கிராஜுவேட்,  யூநோ?)   ஒரு சின்ன உதாரணம் சொல்லணும்னா, அப்ப எங்க வீட்டுல ஃப்ரிட்ஜ் வாங்கி மூணு வருஷந்தான் ஆச்சு. ஆனா, அவங்க வீட்டுல ப்ரிஜ்ஜுக்கும் இருவத்தேழு வயசு, நான் கட்டிகிட்டவருக்கும் இருவத்தேழு வயசு!! இப்படி ஒவ்வொண்ணாப் பாத்து, அப்பவே நான் “டெக்னாலஜி இஸ் ஸோ இம்ப்ரூவ்ட் யா!!”ன்னு மூக்கில விரல் வச்சு ஆச்சர்யப்பட்டேன்னாப் பாருங்களேன்!

அப்புறம் சில வருஷத்துல, இயற்கை உணவு, சூரிய சக்தி, ஆர்கானிக் ஃபார்மிங் அப்படின்னெல்லாம் புரட்சி வந்துதா, எனக்குள்ள இருந்த கிராமத்தான் முழிச்சுகிட்டான்(ள்). முன்னொரு காலத்துல எங்க சொந்த வயல்ல இருந்தே நெல் வந்தது, வீட்டுல கோழி முட்டை போட்டது,  சொந்தமா மாடு வச்சிருந்தது இதெல்லாம் பத்திப் பேசிப்பேசியே, அப்படியே கொஞ்சகொஞ்சமா என்னவருக்கு வேப்பிலை அடிச்சு, ப்ரெய்ன் வாஷ் செஞ்சேன். அப்புறம் என்ன,  பூவோட சேந்த (கிழிஞ்ச)  நாரா,  இயற்கை முறைவாழ்வு நமக்குத் தேவைங்கிற அளவுக்கு இப்ப ”கொள்கையளவுல” ஒத்துகிட்டார். எனக்கும் ரொம்ப சந்தோஷம் ஆகிப்போயி,  ஒரு பத்து ஏக்கரா வயல் வாங்கி, அதுல அவர் மாட்டை ஓட்டிகிட்டே, தோள்ல மண்வெட்டியோட “விவசாயி... விவசாயி..”ன்னு பாடற மாதிரி கனவெல்லாம் கண்டுகிட்டேன். கனவு மட்டும்தான் இப்போதைக்கு...

பேக் டூ ”ஆல் அவுட்”!! (ஐயோ, எல்லாரும் வெளியே போங்கன்னு சொல்லல) இப்படி இந்த எண்ணங்கள்லயே இருந்ததுனால, அவர் “மாட்டுப் பண்ணை வச்சிருந்தீங்களா”ன்னு கேட்டதும், ரொம்ப உற்சாகமாகிப் போய் “எங்க ஆத்தா ஆடு வளத்தா, மாடு வளத்தா, கோழி வளத்தா”ன்னு ரொம்பப் பரவசமாச் சொல்லிகிட்டே வந்தேன். திடீர்னு, “கட்!! கட்!! கட்!! ஸ்ஸ்ஸப்பா.......!!  மாட்டுக்கு வைக்கோல்ல செஞ்ச கன்னுகுட்டியைக் காட்டி, பாலைக் கறப்பாங்களே. அதுமாதிரி, நாலே நாலு எலும்பைப் போட்டுட்டு, இதை மட்டன் குழம்புன்னு சொல்றியேன்னு கேட்க வந்தா.....!!”

???? !!!!! ???? !!!!! ???? !!!!! ???? !!!!!

	Tweet

Post Comment