சப்பாத்தி டேஸ் (Days)

 
 
பள்ளிக்கூடம் முடிந்து ஆட்டோவில் ஏறி, வீடு வரும்வரை எங்க ரெண்டு பேருக்கும், அதான், தங்கச்சின்னு ஒரு பிசாசு இருக்கே, ரயிஸாக்கும், எனக்கும் சண்டைதான். வீடு இருக்க தெருவுல நுழையும்போதுதான் அவ ஞாவப்படுத்தினா, “ரஸீனா, இன்னிக்கு ‘சப்பாத்தி டே’!!” அவ்வளவுதான், ரெண்டு பேரும் காத்துப் போன பலூன் மாதிரி புஸ்ஸுன்னு ஆகிட்டோம்.

வீட்டுக்குள்ள வந்து சைலண்டா எல்லா வேலைகளையும் கடகடன்னு ஒழுங்கா செஞ்சு முடிச்சுட்டு படிக்க உக்காந்தோம். உம்மாவும் எரிச்சலா இருக்கது அவங்க மூஞ்சியிலயே தெரிஞ்சுது. வாரத்துக்கு மூணு நாள் ஏன்தான் இந்த “சப்பாத்தி டே” வருதோ? எல்லாம் இந்த வாப்பாவால!!

வாப்பாதான் இப்ப கொஞ்ச நாளா டயட்டுல இருக்கதுனால, வாரத்துக்கு மூணு நாள் ராத்திரி டிஃபன் சப்பாத்திதான் வைக்கணும்னு ஆர்டர் போட்டுட்டாங்க. பிரியாணி, இடியாப்பம், வட்லாப்பம், பாயா, ஜாலரப்பம், பத்திரின்னு விதவிதமா செஞ்சு கலக்குற எங்கும்மாவுக்கு இந்த சப்பாத்தி மட்டும் ஏன் காலை வாருதோ தெரியல? சப்பாத்தி செய்யுற அந்த மூணு நாளும் உம்மாவும் பயங்கர டென்ஷனா இருப்பாங்க. அந்தச் சப்பாத்தியப் பாத்தா, வாப்பாவுக்கு அத விட டென்ஷன் ஏறும்!! அப்புறமென்ன, ரெண்டு பேருக்கும் லடாய்தான்.

அதுலயும்,  வாப்பா எங்க உம்மும்மாவை இழுத்து, “உங்கும்மா உன்னய வளர்த்த லச்சணம் அப்படி.  ஒரு சப்பாத்தி கூடச் சுடத் தெரியல”ன்னு  எதாவது சொல்லிட்டாப் போதும், அன்னிக்குப் பெரிய போர்தான். இதுக்கு நடுவுல, நாங்க ஏதாவது கேட்டாலோ, தொந்தரவு பண்ணாலோ, அவ்ளோதான், ரெண்டு பேரும் சேந்தே டின் கட்டிடுவாங்க. அதனால வாரத்துல இந்த மூணு நா மட்டும் நாங்க ரொம்ம்ம்ப்ப்ப நல்ல புள்ளைங்க!!

உம்மாவும் எவ்வளவோ முயற்சி பண்ணிப் பாத்துட்டாங்க. சமையல் புஸ்தகம், டிவில வர்ற  சமையல் நிகழ்ச்சிகள், ஏன் இண்டர்நெட்ல கூடத் தேடிப் பாத்து அதுலல்லாம் சொல்லிருக்க மாதிரி செஞ்சு பாத்துட்டாங்க; எதுவும் வேலைக்காவல.  அதுலயும் முக்கியமா வாப்பாவுக்கு சப்பாத்தில சொட்டுகூட எண்ணெய் இருக்கக்கூடாது. ஆனாக்க, உம்மாக்கு டிப்ஸ் சொன்ன ஃபிரண்ட்ஸ்,  அக்கம்பக்கத்து வூட்டுக்காரவுங்க எல்லாருமே, சப்பாத்தில ஒரு ஸ்பூனாவது எண்ணெய் தேச்சாத்தான் ஸாட்டா இருக்கும்னு சொல்றாங்க.

ஒருக்கா தஞ்சாவூர் மாமி வீட்டுக்கு வந்திருக்கும்போதும் இதே மாதிரி தகராறு நடக்க, மைனிங்கிற உதார்ல எப்பவும் எங்கும்மாவக் குறை சொல்லும் மாமியே “ ஏந்தம்பி, கொலஸ்ட்ரால், பிரஷர் குறையணும்னுதானே சப்பாத்தி சாப்புடுற? இப்பிடி கோவப்பட்டுகிட்டே சாப்பிட்டா எங்கிட்டிருந்து பிரஷர் குறையும்? கூடத்தான் செய்யும்! அப்புறம் சப்பாத்தி என்னத்துக்கு? பேசாம ரெண்டு புரோட்டாவே தின்னுட்டுப் போலாமே”ன்னு அட்வைஸ் பண்ணிட்டாங்க.

அதுலருந்து, விஷயம் தெரிஞ்சு, இப்பம்லாம் ஊருல இருந்து யாராவது இங்க திருச்சிக்கு வந்தாலோ, அல்லது உறவுமுறைகள்ல கல்யாண வீடுகளுக்குப் போனாலோ, எல்லாரும் உம்மாகிட்ட முதல்ல கேக்குறது “இப்ப சப்பாத்தி ஒழுங்கா வருதா?”ன்னுதான். இது பிரச்னையை இன்னும் பெரிசாக்குச்சு.

அடுத்த வீட்டு கோதை ஆச்சி, எதிர் வீட்டு சாந்தி ஆண்டியெல்லாம் நல்லாத்தான் சப்பாத்தி செய்வாங்க. ”அவங்க வீட்டுல போய் கூட நின்னு செய்யும்போது நல்லாத்தான் வருது; ஆனா தனியா செய்யும்போது இழவு வந்து தொலையமாட்டேங்குது”ன்னு உம்மா புலம்புவாங்க.  உம்மா இப்படி சொல்லிச் சொல்லி, இப்ப கோதை ஆச்சிக்கு சப்பாத்தி ஒழுங்கா வரமாட்டேங்குதாம், அவங்க “நீங்கதான் கண்ணு வச்சிட்டீங்க” ஒருக்கா கோவமாச் சொல்லிட்டாங்க. சாந்தி ஆண்டியும் இப்ப பயந்து, சப்பாத்தி ஹெல்புக்கு வர்றதில்ல. இங்கன சுத்து வட்டாரத்துல இருக்கக் கடைகள்லயும் புரோட்டாதான் கிடைக்குமே தவிர, சப்பாத்தி கிடைக்காது. இல்லன்னா கடையிலயாவது வாங்கிக் கொடுத்து கடமையக் கழிக்கலாம்.

ஒரு நா, வாப்பா தன்னோட வேல பாக்குற அலிபாய் மறுநாள் தன்னை குடும்பத்தோட விருந்துக்கு அழைச்சிருக்கதாச் சொன்னாங்க. மறுநா சப்பாத்தி டே ஆச்சே?ன்னு யோசிக்கும்போதே, வாப்பா அவர்கிட்ட சப்பாத்திதான் செய்யச் சொல்லிருக்கதாச் சொன்னாங்க. இந்த அலிபாய் அங்கிள் ஆஃபிஸுக்கு அடிக்கடி சப்பாத்திதான் கொண்டு வருவார்னு வாப்பா சொல்லக் கேட்டிருக்கோம். “அவர் வீட்டம்மா, காலையில செஞ்சு கொடுக்கிற சப்பாத்தி, மத்தியானம்கூட பஞ்சுபோல இருக்குங்கிறது அவர் அதைப் பிச்சு சாப்பிடும்போதே தெரியும். நீயும் சுடுறியே, கிச்சன்லருந்து பிளேட்டுல வந்து போடுறதுக்குள்ள மொடமொடன்னு ஆவுது”ன்னு எத்தினி தரம் சொல்லிருக்காங்க, மறக்குமா? “இப்பமாவது அவர் வீட்டம்மாகிட்ட எப்படி சப்பாத்தி செய்றாங்கன்னு கேட்டு வச்சுக்கோ. என்னத்த கேட்டு...”ன்னு முணுமுணுத்துட்டுப் போணாங்க.

அந்த இனிய மாலையும் வந்துது. நாலு பேரும் போனோம்.  வாப்பா சொன்னது கரெக்ட்தான், என்னா ஸாஃப்டா பஞ்சு போல இருக்குது சப்பாத்தியெல்லாம்!! வாப்பாவுக்கு தோதா ஒரு சொட்டு கூட எண்ணெய்  இல்லை சப்பாத்தி மேல!! வாப்பா, உம்மாவை முறைச்சுகிட்டே இருந்தாங்க. உம்மாவும் கடுப்பில ஒரு சப்பாத்தி மட்டும்தான் சாப்பிட்டாங்க. வாப்பா உம்மாகிட்ட “கேளு.. கேளு”ன்னு கிசு கிசுன்னு சொல்லிட்டே இருந்தாங்க. உம்மா கேக்கவேயில்ல.  வாப்பாவே அலிபாய் அங்கிள்ட்ட, “சப்பாத்தி எப்படிப்பா இவ்ளோ ஸாஃப்டா இருக்குது?”ன்னு மெதுவா கேக்க, அவர் பெருமையா “பௌசியாம்மா! சார் கேக்குறாகள்ல, மேடத்துகிட்ட சொல்லு”ன்னு சொன்னார்.

அவுங்க உடனே, “சப்பாத்தி என்ன பெரிய விசியமா? மாவைக் குழைக்கதுலத்தான் இருக்கு. கொஞ்சம் தண்ணியும், பாலும் எடுத்துகிட்டு, காலிட்டர் எண்ணெயாவது ஊத்தி குழைக்கணும்”னு சொல்லிகிட்டே போக,  நாங்க வாய மூடிகிட்டுச் சிரிக்க,  உம்மாவுக்கு டக்குன்னு புரையேறிடுச்சு. வாப்பா அதுக்கப்புறம்  சப்பாத்தி டேஸ்ல ஒண்ணும் பேசுறதில்லை.
 
 
 

	Tweet

Post Comment