வேண்டும் பொறுமை!!

என்னோடு பள்ளியில் படித்த தோழிகளோடு இப்போ சுத்தமா தொடர்பில்லை. கல்லூரியில் படித்த நண்பர்கள்தான் அதிகம் தொடர்பில் உள்ளார்கள். கல்லூரி முடித்து 16 வருடங்கள் ஆகிறது. ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு இடத்தில், ஒவ்வொரு விதமான வாழ்க்கை முறையில்!!  நாங்கள் சந்தித்துப் பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டன. இணையம் மற்றும் தொலைபேசி மூலம் நட்புகளை பகிர்ந்துகொண்டிருக்கிறோம்.

பிரிவுநாளன்று என்னிடம் பேசிக்கொண்டிருந்த ஒரு சக மாணவி என்னிடம் இனி என்ன செய்யப்போகிறாய் என்றாள். என் வீட்டில் ஏற்கனவே திருமணத்திற்குப் பார்க்க ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். அதனால் முதலில் கல்யாணம் அதன்பின் வேலை செய்ய முடியுமா என்று பார்க்கவேண்டும் என்றேன். ஹும் நீ கொடுத்து வச்சவ, எங்கம்மா நான் மாஸ்டர் டிகிரி படிச்சாத்தான் கல்யாணம்னு ஸ்டிரிக்டா சொல்லிட்டா என்று நொந்துகொண்டே போனாள். பிறகு என்ன ஆனது என்று தெரியவில்லை. எனக்கு 3 வருடங்கள் கழித்து திருமணம் நடந்தது.

ஒரு சிலர் நல்ல வேலையில், உயர்ந்த அந்தஸ்தில் இருக்கிறார்கள். ஒரு சிலருக்கு சுமாரான வேலை என்றாலும் திருப்தியான வாழ்வு அமைந்திருக்கிறது. சில பெண்கள் வேலை பார்க்கவில்லை. அநேகம் பேருக்கு எல்லாமே சிறப்பாய் அமைந்திருப்பது மகிழ்வாய் இருக்கிறது. ஒரு சிலருக்கு ஒன்று (வேலை, நிதி நிலைமை) சிறப்பாக இருந்தால் மற்றொன்று (குடும்ப வாழ்வு) சுமாராக இருக்கிறது. உலக நியதி அதுதானே!!

படித்துமுடித்த அடுத்த வருடத்திலேயே என் வகுப்புத் தோழி கேன்சரால் இறந்தது பேரிடி. இறப்பதற்குச் சில தினங்கள் முன்பு அவளைச் சந்தித்துப் பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது நோய் முற்றிலும் நீங்கி விட்டதாகவும், இனி வாழ்க்கையை இனிமையாகத் தொடரப் போவதாகச் சொல்லியது இன்னும் கண்ணில் நிற்கிறது. 

ஒரு தோழி, சந்தேகப் பேர்வழியான கணவனிடம் இருந்து விவாகரத்து வாங்கி மகனுடன் அமெரிக்காவில் வசிக்கிறாள்.  அவளிடம் கேட்டேன், இப்ப நீ நினைச்சா சமைக்கலாம்; நினைச்சா சமைக்காம இருக்கலாம் இல்லையா? என்று. அது ஒரு வசதிதான். ஆனால், இந்த இன்கம்டாக்ஸ், ஹவுஸ் லோன், பெர்ஸனல், கார் மற்றும் வீட்டு இன்ஷ்யூரன்ஸ் போன்ற விஷயங்களும் இப்ப என் தலையில் விழுந்துவிட்டது. அதுதான் கொஞ்சம் கஷ்டமாக இருக்கு என்றாள்.

இன்னொரு தோழி, திருமணமான ஒரு வாரத்திலேயே பிரிந்துவிட்டாள். படிப்பு, வேலை குறித்து ஏமாற்றிவிட்டானாம்.  வெளிமாநிலத்தில் தனியே வேலைபார்க்கும் அவள், வேறொரு தோழியின் வற்புறுத்தல் காரணமாக மறுமணத்திற்குச் சம்மதித்திருக்கிறாள். ஆனால் பொருத்தமானவர் கிடைப்பது சிரமமாக உள்ளது இப்போது.

மற்றொரு தோழி, அமெரிக்காவில் கணவனுடன் வசிக்கும்போது பிரசவத்திற்குப் பின்  ஏற்பட்ட டிப்ரெஷனுக்கு இன்ஷ்யூரன்ஸ் இல்லாததால் சிகிச்சை அளிக்க கணவன் மறுத்ததாக வந்த செய்திகள்... தற்போது மிக நலமாக இருக்கிறாள்.

வேறொரு தோழி, மூளையில் கட்டி வந்து, அறுவை சிகிச்சைக்குப்பின் தேறி, முழுநலத்துடன் அண்ணா பல்கலையில் ஒருநாள் வேலை முடித்து வரும்போது விபத்தில் இறந்தாள். குழந்தைகள் அவள் அம்மாவின் பராமரிப்பில். வீட்டில் ஒரே மகள் என்பதால் மிக மிக செல்லமாக வளர்த்தார்கள் அவளை.

இன்னொரு நண்பன், திருமணமான ஒரு மாதத்திலேயே, பிரெயின் டியூமர் வந்து, மனைவி பிரிந்து, சிகிச்சை பலனில்லாமல் சென்ற வருடம் இறந்தான். அவனிடம் கல்லூரியில் ஐந்தாறு பெண்களாவது காதல் ஓலை நீட்டியிருப்பார்கள். இவன் ஏற்கவில்லை!!

தற்போதைய படிப்பினையாக, நெருங்கிய உறவினர் இரு கிட்னிகளும் செயலிழந்ததினால், வாரம் 3 முறை டயாலிசிஸ் செய்துகொண்டே வேலை பார்த்துகொண்டு.. டைப்-2 டயபடிக் வேறு!! அவரது மன உறுதியையும், மனைவியின் அர்ப்பணிப்பையும் கண்டு வியக்காத நாளில்லை நான். மனைவி அவருக்கு கிட்னி கொடுப்பதாக முடிவு செய்து, இன்று அறுவை சிகிச்சைக்கு நாள் குறிக்கப் பட்டிருந்தது. இன்று காலை பல்வித சோதனைகளுக்குப் பின், முன் தயாரிப்பாக  இருவருக்கும் தோளில் டியூப் போடும் சிறிய அறுவை சிகிச்சையும் முடிந்து,  பெரிய அறுவை சிகிச்சைக்குத் தயாரான நேரத்தில் சுவாசப் பிரச்னை வரவே, தள்ளிவைத்திருக்கிறார்கள். அதனால் தோளில் போட்ட டியூபை எடுக்க மீண்டும் அறுவை சிகிச்சை!!

இவையெல்லாம் எப்பவும் ஞாபகம் வரும்.  நான் நல்ல நிலைமையில் இருப்பதை நினைத்து, அறிவான பிள்ளைகள், பொறுமையான கணவன், இன்னும் பலவற்றை நினைத்து இறைவனுக்கு நன்றிகூறி விட்டு, இனி பிள்ளைகளிடமும், கணவனிடமும் கோபப்படக்கூடாது. பொறுமையாக இருக்கவேண்டும்.  பிள்ளைகளிடம் அன்பாக எடுத்துச் சொல்லவேண்டும். சின்னக் குழந்தைகள்தானே, எடுத்துச் சொன்னால் புரிந்து கொள்வார்கள் என்று நல்லமுறையில் நினைத்துக் கொண்டே  வீட்டுக் கதவைத் திறந்தவுடன் கண்ணில் பட்டது, டி.வி. பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் அப்பாவும், பிள்ளைகளும், தெறித்து வீசப்பட்ட ஷுக்கள், காலில் தட்டும் புத்தகப் பைகள், சோஃபாக்களில் தோரணமாகப் போடப்பட்டிருக்கும் உடைகள் ....”எத்தனை தரம் சொன்னாலும் தெரியாதா உங்களுக்கெல்லாம் அதது வைக்கிற இடத்தில வைக்கணும்னு? வந்தவுடனே டி.வியைப் பாக்க உக்காந்திடணுமா?”.....

	Tweet

Post Comment